பூங்குன்றன்

 கழகம் வெற்றி பெற வேண்டும் என்று அந்த ஆண்டவன் நினைக்கிறான். அதற்கு வசதியாய் பல காரணங்களை ஏற்படுத்திக் கொடுத்திருக்கிறான். அதனை நீங்கள் பயன்படுத்திக் கொள்ள தயாரா? 

கழகத்தைவிட்டு யாரும் செல்லவில்லை என்று சொன்னாலும், கழக உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை குறைந்து கொண்டிருக்கிறது என்பதே நிதர்சனம். நான் சொல்வது உங்களை வேதனைப்படுத்த அல்ல.

2000-ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 21 அன்று, ‘பூங்குன்றன்.. இன்னும் ஒருவர் யாரையாவது சிறப்பு அழைப்பாளராக அழைக்கலாம்’ என்று தன் கைப்பட எழுதிய துண்டுச் சீட்டைப் பதிந்துள்ளார் பூங்குன்றன்,

தலைமை செயலகத்தில் விவசாய நிகழ்ச்சி ஒன்றை எங்கு நடத்துவது என்பது குறித்து அம்மா அவர்கள் மூத்த அமைச்சர்களுடன் பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள். நானும் அந்த பகுதியை சேர்ந்தவர் என்பதால் என்னையும் அழைத்திருந்தார்கள். நான் எங்க ஊரில் நடத்த வேண்டும் என்றேன். மூத்த அமைச்சர் ஒருவர் வேறு ஒரு இடத்தைச் சொல்லி அங்கு நடந்தால்தான் நன்றாக இருக்கும் என்றார். 

அண்ணாமலையின் பேச்சு தொண்டர்களிடம் புதிய எழுச்சியையும், தன்னம்பிக்கையையும் வளர்க்கும் என்பதில் துளி அளவும் சந்தேகம் கொள்ளத்தேவையில்லை. தமிழகத்தில் அரசியலுக்கு வரும் புதியவர்களை பிரதமரின் ஆளுமையும், அண்ணாமலையின் தன்னம்பிக்கையும் ஈர்க்கும் என்பதே சத்தியம்.

குடும்பம் அழிவதை வேடிக்கை பார்க்காதீர்கள். இப்போது நீங்கள் செய்து கொண்டிருக்கும் காரியத்திற்கும், யானை தன் மேல் மண்ணை அள்ளி போட்டுக்கொள்ளும் செயலுக்கும் வித்தியாசம் இல்லை. நீங்கள் இப்படி உங்களுக்குள் சண்டை போட்டுக் கொண்டிருந்தால் அது புதியவர்களுக்கு பாதையை அமைத்து கொடுத்துவிடும் என்பதில் சந்தேகமில்லை.

இவரது சகோதரர் புரட்சித்தலைவரின் உதவியாளர். அவர்களின் வழியில் இவரும் உழைத்து வருகிறார். இவருக்கே இந்த நிலைமை எனும்போது அடிமட்ட தொண்டனின் நிலை என்ன? அம்மா இருந்திருந்தால் அப்படி என்ன நடந்திருக்கும். இது பலருடைய மனதில் எழும் கேள்வி.

தியாகத்தின் அர்த்தம் என்ன? தியாகியாக இருக்க நீங்கள் ஆசைப்படுகிறீர்களா? விரும்புகிறீர்களா? வேறு ஒரு நல்ல அடைமொழியை உருவாக்க முயலுங்கள் என்று மறைந்த முன்னாள் முதல்வர் ஜெயலலிதாவின் முன்னாள் உதவியாளர் பூங்குன்றன் சசிகலாவுக்கு யோசனை தெரிவித்துள்ளார்.
 

பெயரில் ஒரு உந்து சக்தி இருப்பதாகவே நான் கருதுகிறேன். தொடர்ந்து அழைக்கும் போது சக்தி பிறக்கிறது. அதை நானும் உணர்ந்திருக்கிறேன். போயஸ் கார்டனில் வேலை பார்த்த போது ஓ பன்னீர்செல்வம் அவர்களை இனிஷியலோடு தான் எல்லோரும் அழைப்பார்கள். ஓ என்பது ஆச்சரியம் அதனால் தான் அவருக்கு உயர்வு கிடைத்திருக்கிறது.

மறுநாள் மாலை கழகத்தினரை அம்மா அவர்கள் சந்திக்கும் நிகழ்ச்சி இருந்தது. அம்மா அவர்கள் சந்திப்பு அறைக்கு வந்தவுடன், என்னை அழைத்தார்கள். உள்ளே சென்றேன். இவரை அழைத்து வா என்றார்கள். நானும் அவரை அழைத்துவர  திரும்பிய போது, பூங்குன்றன் நேற்று சொன்னது உனக்கு இல்லை, புரிகிறதா? என்றார்.

கழக ஒருங்கிணைப்பாளர்  இல்லத்திற்கு ஆறுதல் சொல்வதற்காக புறப்பட்டோம். மதுரையிலிருந்து செல்லும் வழியில் பூக்கடைகள் நிறைய இருந்தன. கடைக்கு சென்று மனோரஞ்சிதம் கிடைக்குமா? என்றேன். இங்கு கிடைக்காது. மாட்டுத்தாவணி பூ மார்க்கெட்டுக்கு சென்றால் கிடைக்கும் என்றார்கள். 

இண்டர்காம் அடித்தது. எடுத்தேன். சின்னம்மா பேசினார்கள். எப்பப்பா வந்த? என்று கேட்டுவிட்டு, பரிசோதனை குறித்த விபரங்களை கேட்டறிந்தார். யூரிக் அமிலம் அதிகமாக இருப்பதாகச் சொன்னேன். அப்படியா! கொள்ளு ரசம் வைத்து குடித்தால் சரியாகிவிடும் என்று சொன்னார்கள். கொஞ்ச நேரத்தில் அம்மாவின் சமையலறையிலிருந்து ஒரு வாலி நிறைய கொள்ளு ரசம் வந்துவிட்டது.

அதிகாரம் என்ற கவசம் இவ்வளவுநாள் தடுத்துக் கொண்டிருந்தது. கவசம் உடைக்கப்பட்டுவிட்டது. தேனீக்கள் பறக்க ஆரம்பித்துவிட்டன. இனி இயல்புநிலைக்கு திரும்புமா?
 

அம்மாவால் தான் உங்களுக்கு பதவி கிடைத்தது, உங்களுக்கு பதவி கிடைத்த விதம் இப்படித்தான் என்று உண்மையைச் சொன்னால், ஓ அப்படியா! என்பார்கள்.

யாரோ ஒருவர் வாங்கி கொடுத்ததாக நினைக்கிறார்கள், சொல்கிறார்கள். கட்சிக்கு உதவி செய்யாமல், தனக்கு பதவி வாங்கித்தந்ததாக நினைப்பவர்களுக்கு கொட்டிக் கொடுக்கிறார்கள். கடைசிவரை நான்தான் பதவி வழங்கினேன் என்று அவர்கள் நினைக்காததுதான் வேதனை என்றுச் சொன்னார்.