இந்த கட்டுரையை மின்னல் வேகத்தில் நீங்கள் படித்துக் கொண்டிருப்பது எப்போதாவது ஆச்சரியப்படுத்தியிருக்கிறதா? அதுக்கெல்லாம் காரணம் ஒருத்தர்தான்: ஃபைபர் ஆப்டிக்ஸின் தந்தை டாக்டர் நரிந்தர் எஸ். கபானி. அவரது வியக்க வைக்கும் பயணத்தை நினைவுகூர்வோம்.
உங்க கையில இருக்கிற ஸ்மார்ட்போன்ல இந்த ஆர்ட்டிகிளை நீங்க ராக்கெட் வேகத்துல படிச்சுக்கிட்டு இருக்கீங்களா? உங்களுக்குப் பிடிச்ச சீரிஸ நொடிக்கு நொடி பஃபர் ஆகாம பாக்குறீங்களா? உங்க ஃப்ரண்ட்ஸோட வீடியோ கால்ல தெளிவா பேசுறீங்களா? இதுக்கெல்லாம் ஒரே ஒருத்தர்தான் காரணம்... டாக்டர் நரிந்தர் சிங் கபானி!
அவரைப் பத்தி தெரிஞ்சிக்கிறதுக்கு முன்னாடி, இந்த இன்டர்நெட் எப்படி வேலை செய்யுதுன்னு ஒரு நிமிஷம் யோசிச்சுப் பாருங்க. கண்ணுக்குத் தெரியாத டேட்டா எப்படி இவ்வளவு வேகமா ஒரு இடத்துல இருந்து இன்னொரு இடத்துக்குப் போகுது? அதுக்கு பின்னாடி இருக்கிற மேஜிக் என்ன தெரியுமா? அதுதான் ஃபைபர் ஆப்டிக்ஸ்!
ஒரு முடியை விட மெல்லிய கண்ணாடி இழை வழியா லைட் சிக்னல்ஸ் பாய்ச்சுறது மூலமாதான் இந்த டேட்டா எல்லாம் பறந்து பறந்து போகுது. இந்த டெக்னாலஜியை கண்டுபிடிச்சது யாருன்னு தெரியுமா? நம்ம ஹீரோ, டாக்டர் நரிந்தர் சிங் கபானிதான்! அதனாலதான் அவரை "ஃபைபர் ஆப்டிக்ஸின் தந்தை"ன்னு செல்லமா கூப்பிடுறோம்.
1926-ல பஞ்சாப்ல பொறந்த இந்த மனுஷன் சின்ன வயசுலேயே லைட்டோட விளையாண்டுட்டு இருந்திருக்காரு. ஒரு தடவை ஸ்கூல்ல லைட்டை எப்படி வளைக்கிறதுன்னு டீச்சர்கிட்ட கேட்டதுக்கு, "அதெல்லாம் முடியாது போ"ன்னு பதில் வந்துருக்கு. ஆனா நம்ம கபானி சும்மா விடுற ஆளா? "முடியாதுன்னு சொன்னீங்களா? இதோ பாருங்க"ன்னு லைட்டையே வளைச்சுக் காட்டிட்டாரு!
லண்டன்ல காலேஜ் படிக்கும்போதுதான், இந்த விஷயத்துல அவர் மட்டும் தனியா இல்லன்னு தெரிஞ்சிருக்கு. பல வருஷமா நிறைய சயின்டிஸ்ட்ங்க கண்ணாடி இழை வழியா லைட்டை அனுப்ப ட்ரை பண்ணிட்டு இருந்திருக்காங்க. ஆனா ரெண்டாம் உலகப் போர்ன்னு பல காரணங்களால அது தள்ளிப் போயிட்டே இருந்துச்சு. ஹரோல்ட் ஹாப்கின்ஸ்னு ஒரு பெரிய சயின்டிஸ்ட் கபானியை தன்னோட ரிசர்ச் அசிஸ்டன்ட்டா வேலைக்கு வெச்சிருக்காரு.
நூற்றுக்கணக்கான கண்ணாடி இழைகளை ஒண்ணா சேர்த்து, படங்களை அனுப்பக்கூடிய நெகிழ்வான ஃபைபர்ஸ்கோப்பை உருவாக்க கபானி ராப்பகலா உழைச்சிருக்காரு. 1954-ல அவரும் ஹாப்கின்ஸும் சேர்ந்து 'நேச்சர்'ங்கிற பெரிய சயின்ஸ் மேகசின்ல இதைப் பத்தி ஒரு பேப்பர் பப்ளிஷ் பண்ணாங்க. அதே டைம்ல இன்னொரு ரிசர்ச் பேப்பரும் ஃபைபர் லைட் ட்ரான்ஸ்மிஷனை பத்தி வந்துச்சு. இந்த ரெண்டு பேப்பர்தான் ஃபைபர் ஆப்டிக்ஸ் டெக்னாலஜியோட பொறப்பு!
கபானி 'ஃபைபர் ஆப்டிக்ஸ்'னு இந்த டெக்னாலஜிக்கு பேரு வெச்சது மட்டும் இல்லாம, சயின்டிஃபிக் அமெரிக்கன் மேகசின்ல இதைப் பத்தி ஒரு கட்டுரை எழுதினாரு. அதுல இருந்துதான் அவர் 'ஃபைபர் ஆப்டிக்ஸின் தந்தை'ன்னு உலகம் முழுக்க அறியப்பட்டாரு.
இதையும் படிங்க: வாட்ஸ்அப்பின் புதிய ரகசியப் பாதுகாப்பு அம்சம்! என்னனு தெரியுமா?
1955-ல டாக்டரேட் வாங்குனதுக்கப்புறம், 150-க்கும் மேற்பட்ட சயின்ஸ் பேப்பர்ஸை அவர் பப்ளிஷ் பண்ணிருக்காரு. ஃபைபர் ஆப்டிக்ஸ் பத்தி நிறைய ரிசர்ச் வர ஆரம்பிச்சதும், 1967-ல 'ஆப்டிகல் ஃபைபர்ஸ் - பிரின்சிபிள்ஸ் அண்ட் அப்ளிகேஷன்ஸ்'னு ஒரு புக் எழுதினாரு. இந்த புஸ்தகம் ஒளியியல் துறைக்கே ஒரு ரெஃபரன்ஸ் புக்கா மாறிடுச்சு. அதுக்கப்புறம் இன்னும் மூணு புக் எழுதினாரு. ஃபைபர் ஆப்டிக்ஸ், லேசர், சோலார் எனர்ஜினு பல துறைகள்ல அவர் பண்ண ரிசர்ச்ச்க்காக 100-க்கும் மேல பேட்டன்ட்ஸ் வாங்கிருக்காரு. பயோ-மெடிக்கல் கருவிகள், ராணுவம், தகவல் தொடர்பு, மாசு கண்காணிப்புன்னு பல விஷயங்கள்ல அவரோட கண்டுபிடிப்புகள் பயனுள்ளதா இருந்துச்சு.
நிறைய சயின்டிஸ்ட்ங்க, ஏன் நம்ம இந்தியன் சயின்டிஸ்ட் சிவானந்த் கனவி கூட, கபானிக்கு அவரோட கண்டுபிடிப்புகளுக்காக நோபல் பரிசு கிடைச்சிருக்கணும்னு சொல்லிருக்காங்க. ஃபைபர் ஆப்டிக்ஸ்ல லைட் ட்ரான்ஸ்மிஷன் பண்ணினதுக்காக சீன சயின்டிஸ்ட் சார்லஸ் கே. காவோவுக்கு 2009-ல நோபல் பரிசு கொடுத்திருந்தாலும், வளைஞ்ச கண்ணாடி இழை வழியா லைட்டை வெற்றிகரமா அனுப்ப முடியும்னு முதன்முதல்ல நிரூபிச்சது நம்ம கபானிதான்!
ஆனா கபானியோட ஆர்வம் சயின்ஸோட மட்டும் நிக்கல. தன்னோட சீக்கிய கலாச்சாரம், மொழின்னு எல்லாத்தையும் ரொம்ப பெருமையா நினைச்சாரு. 1967-ல சீக்கிய ஃபவுண்டேஷனை ஆரம்பிச்சு லண்டன், வாஷிங்டன், நியூயார்க்னு பெரிய பெரிய மியூசியங்கள்ல சீக்கிய கலைப்பொருட்களை காட்சிப்படுத்துறதுக்கு முன்னாடி நின்னு வேலை செஞ்சாரு. அவரும் அவரோட மனைவி சதிந்தரும் பெரிய ஆர்ட் கலெக்டர்ஸ். சீக்கிய கலைப்பொருட்கள் எங்க கிடைச்சாலும் தேடிப் போய் வாங்கி அவங்க வீட்டை ஒரு மியூசியமா மாத்தி வெச்சிருந்தாங்க.
ஒரு ஆர்ட் லவ்வரா கபானி அவரே ஒரு ஆர்ட்டிஸ்ட்டா மாறினாரு. 1960-கள்ல 'டைனாப்டிக்' சிற்பங்களை உருவாக்கினாரு. ஒரு தடவை அவரோட கம்பெனில வேலை செய்ற ஒருத்தர் கண்ணாடி இழை இழுக்குற மெஷினை யூஸ் பண்ணும்போது கண்ணாடி ராடை வளைச்சிட்டாரு. அதை குப்பையில போட்டுட்டாரு. கபானி அதைப் பார்த்துட்டு, "அட, இது எவ்வளவு அழகா இருக்கு"ன்னு நினைச்சு அதை வீட்டுக்கு எடுத்துட்டு வந்து இன்னும் சில பீஸ்களை சேர்த்து ஒரு புது ஆர்ட் பீஸை உருவாக்கினாரு. இப்படி 50 டைனாப்டிக் சிற்பங்களை அவர் செஞ்சிருக்காரு. சான் பிரான்சிஸ்கோல இருக்கிற எக்ஸ்ப்ளோரேட்டோரியம் மியூசியத்தோட ஃபவுண்டர் ஃபிராங்க் ஓப்பன்ஹெய்மர் அவரோட ஆர்ட் ப்ராஜெக்டை அங்க காட்சிப்படுத்த கபானிகிட்ட பர்மிஷன் கேட்டிருந்தாரு.
"ஒரு மனுஷனோட வாழ்க்கையில ஒவ்வொருத்தரும் ஒவ்வொரு விஷயத்துல உச்சத்தை தொடுவாங்க. சிலர் சயின்ஸ்ல, சிலர் ஆர்ட்ல. ஆனா லியோனார்டோ டா வின்சியைப் பாருங்க, அவரு எல்லாத்துலயும் பெரிய ஆளா இருந்தாரு. மனுஷங்க வெறும் ஒரே ஒரு ஆள் இல்ல, நிறைய விஷயங்களை செய்யக்கூடியவங்க." - டாக்டர் நரிந்தர் எஸ். கபானி
கபானி தன்னோட கடைசி காலத்துல 'தி மேன் ஹூ பென்ட் லைட்'னு தன்னோட வாழ்க்கை வரலாற்றை எழுதினாரு. 94 வயசுல கலிபோர்னியால இருக்கிற தன்னோட வீட்ல இறந்து போனாரு. அவருக்கு மரணத்துக்குப் பின்னாடி பத்ம விபூஷன் அவார்டு கொடுத்தாங்க.
நரிந்தர் எஸ். கபானி சயின்ஸ் உலகத்துல ஒரு புது வழியை காட்டுனவரு. எதிர்காலத்துல முக்கியமான டெக்னாலஜி எல்லாம் வளர அவர் போட்ட அடித்தளம் ரொம்ப முக்கியமானது. அது மட்டும் இல்லாம, சீக்கிய கலைப்பொருட்களை சேகரிக்கிறதுலயும், அதை உலகம் முழுக்க கொண்டு போய் சேர்க்கிறதுலயும் அவர் ஒரு பெரிய பங்காற்றினாரு. ஒரு ஒளிமயமான மனுஷனா வாழ்ந்த கபானி தன்னோட கண்டுபிடிப்புகளாலயும், கலையாலயும் நம்ம மனசுல எப்பவுமே ஒரு வெளிச்சமா இருப்பாரு. உண்மையிலேயே அவர் நம்ம இந்தியாவோட பெருமையான ஹீரோ!
இதையும் படிங்க: ஃபேஸ்புக் யூசரா நீங்கள்? புதிய பிரண்ஸ்ட் டேப் பத்தி தெரியுமா?
சேனலை கிளிக் செய்து பின்தொடரவும்