1955-ல டாக்டரேட் வாங்குனதுக்கப்புறம், 150-க்கும் மேற்பட்ட சயின்ஸ் பேப்பர்ஸை அவர் பப்ளிஷ் பண்ணிருக்காரு. ஃபைபர் ஆப்டிக்ஸ் பத்தி நிறைய ரிசர்ச் வர ஆரம்பிச்சதும், 1967-ல 'ஆப்டிகல் ஃபைபர்ஸ் - பிரின்சிபிள்ஸ் அண்ட் அப்ளிகேஷன்ஸ்'னு ஒரு புக் எழுதினாரு. இந்த புஸ்தகம் ஒளியியல் துறைக்கே ஒரு ரெஃபரன்ஸ் புக்கா மாறிடுச்சு. அதுக்கப்புறம் இன்னும் மூணு புக் எழுதினாரு. ஃபைபர் ஆப்டிக்ஸ், லேசர், சோலார் எனர்ஜினு பல துறைகள்ல அவர் பண்ண ரிசர்ச்ச்க்காக 100-க்கும் மேல பேட்டன்ட்ஸ் வாங்கிருக்காரு. பயோ-மெடிக்கல் கருவிகள், ராணுவம், தகவல் தொடர்பு, மாசு கண்காணிப்புன்னு பல விஷயங்கள்ல அவரோட கண்டுபிடிப்புகள் பயனுள்ளதா இருந்துச்சு.
நிறைய சயின்டிஸ்ட்ங்க, ஏன் நம்ம இந்தியன் சயின்டிஸ்ட் சிவானந்த் கனவி கூட, கபானிக்கு அவரோட கண்டுபிடிப்புகளுக்காக நோபல் பரிசு கிடைச்சிருக்கணும்னு சொல்லிருக்காங்க. ஃபைபர் ஆப்டிக்ஸ்ல லைட் ட்ரான்ஸ்மிஷன் பண்ணினதுக்காக சீன சயின்டிஸ்ட் சார்லஸ் கே. காவோவுக்கு 2009-ல நோபல் பரிசு கொடுத்திருந்தாலும், வளைஞ்ச கண்ணாடி இழை வழியா லைட்டை வெற்றிகரமா அனுப்ப முடியும்னு முதன்முதல்ல நிரூபிச்சது நம்ம கபானிதான்!
ஆனா கபானியோட ஆர்வம் சயின்ஸோட மட்டும் நிக்கல. தன்னோட சீக்கிய கலாச்சாரம், மொழின்னு எல்லாத்தையும் ரொம்ப பெருமையா நினைச்சாரு. 1967-ல சீக்கிய ஃபவுண்டேஷனை ஆரம்பிச்சு லண்டன், வாஷிங்டன், நியூயார்க்னு பெரிய பெரிய மியூசியங்கள்ல சீக்கிய கலைப்பொருட்களை காட்சிப்படுத்துறதுக்கு முன்னாடி நின்னு வேலை செஞ்சாரு. அவரும் அவரோட மனைவி சதிந்தரும் பெரிய ஆர்ட் கலெக்டர்ஸ். சீக்கிய கலைப்பொருட்கள் எங்க கிடைச்சாலும் தேடிப் போய் வாங்கி அவங்க வீட்டை ஒரு மியூசியமா மாத்தி வெச்சிருந்தாங்க.