
பிரதமர் நாட்டின் நிர்வாகத் தலைவர். அமைச்சரவைக்கு தலைமை தாங்கி, அனைத்து அமைச்சகங்களின் பணிகளையும் ஒருங்கிணைக்கிறார். பிரதமரின் அறிவுறுத்தல்களின்படி அரசாங்கக் கொள்கைகள் செயல்படுத்தப்படுகின்றன. எனவே, அரசாங்கத்தின் அன்றாட நடவடிக்கைகளில் பிரதமருக்கே அதிக அதிகாரம் உள்ளது.
துணை ஜனாதிபதி, குடியரசுத் தலைவருக்கு அடுத்தபடியாக இரண்டாவது உயர்ந்த அரசியலமைப்புப் பதவி. அவர் முக்கியமாக மாநிலங்களவைத் தலைவராகச் செயல்படுகிறார். குடியரசுத் தலைவர் இல்லாதபோது, ராஜினாமா செய்தால் அல்லது மரணமடைந்தால், அவர் தற்காலிக குடியரசுத் தலைவராகவும் பொறுப்பேற்கிறார். ஆனால் பொதுவாக அவரது பங்கு குறைவாகவே உள்ளது.
பிரதமர் மத்திய அரசை வழிநடத்துகிறார். அவரது கட்டளைகளின்படி நாட்டில் நிர்வாகம் நடைபெறுகிறது. துணை ஜனாதிபதி சட்டமன்றப் பிரிவில், குறிப்பாக மாநிலங்களவையில் விவாதங்கள் ஒழுங்காக நடைபெறுவதை உறுதி செய்யும் பொறுப்பை மட்டுமே வகிக்கிறார். அதாவது, பிரதமர் நிர்வாக அதிகாரங்களுடன் செயல்படுகிறார், துணை ஜனாதிபதி முக்கியமாக சட்டமன்ற செயல்முறையை மேற்பார்வையிடுகிறார்.
பிரதமர் நேரடியாக மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களின் ஆதரவுடன் பதவியில் உள்ளார். எனவே, அவருக்கு மக்கள் பிரதிநிதித்துவம் அதிகம். துணை ஜனாதிபதி தேர்தல் கல்லூரி மூலம் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார், எனவே அவருக்கு மக்களுடன் நேரடித் தொடர்பு குறைவாகவே உள்ளது.
இந்திய நிர்வாகத்தில் பிரதமருக்கே உண்மையான அதிகாரங்கள் அதிகம். ஆட்சி, முடிவுகள், கொள்கைகள் அனைத்தும் பிரதமரின் மேற்பார்வையில் செயல்படுத்தப்படுகின்றன. துணை ஜனாதிபதி மதிப்புமிக்க பதவியில் இருந்தாலும், அவரது அதிகாரங்கள் குறைவாகவே உள்ளன.