Spiritual: ஒருவர் இறந்த பிறகு கால்களின் பெருவிரல்கள் கட்டப்படுவது ஏன்? ஆன்மீக காரணங்கள் என்ன தெரியுமா?

இந்து மத மரபுகளில், இறந்தவரின் உடலை இறுதிச் சடங்குகளுக்கு முன்பு தயார் செய்யும் போது, கால்களைக் கட்டுவது ஒரு முக்கியமான பழக்கமாகும். இதற்குப் பின்னால் ஆன்மீக, மரபு மற்றும் நடைமுறை காரணங்கள் உள்ளன. அதுகுறித்து இந்த பதிவில் விரிவாகப் பார்க்கலாம். 

1. நடைமுறை காரணங்கள்

இறந்தவரின் கால்களைக் கட்டுவதற்கு முதன்மையான நடைமுறைக் காரணம், உடலின் இறுக்கமடைதல் (Rigor Mortis) ஆகும். மரணத்திற்குப் பிறகு, உடலில் உயிர் இல்லாததால், தசைகள் இறுகத் தொடங்குகின்றன. இது உடலை ஒரு குறிப்பிட்ட நிலையில் பாதுகாக்க உதவுகிறது. கால்களைக் கட்டுவதன் மூலம், உடல் நேராகவும் ஒழுங்காகவும் இருக்குமாறு செய்யப்படுகிறது, இது இறுதிச் சடங்குகளின் போது உடலை கையாளுவதை எளிதாக்குகிறது. மேலும், உடலை புனித நீரில் குளிப்பாட்டி, புதிய ஆடைகளை அணிவிக்கும் போது, கால்கள் உடலில் இருந்து பிரிந்து செல்வதைத் தடுக்கவும் இது உதவுகிறது.

2. ஆன்மீகக் காரணங்கள்

இந்து மதத்தில், மரணம் என்பது உடல் மற்றும் ஆன்மாவின் பயணத்தின் ஒரு பகுதியாகக் கருதப்படுகிறது. ஆன்மா உடலை விட்டு பிரிந்து, மறுபிறவி அல்லது மோட்சத்தை நோக்கி செல்கிறது. கால்களைக் கட்டுவது, ஆன்மாவின் பயணத்தை ஒழுங்குபடுத்துவதற்கு உதவுவதாக ஒரு நம்பிக்கை உள்ளது. கால்களை கட்டுவது ஆன்மா மீண்டும் உடலுக்குள் நுழைய முடியாமல் தடை செய்வதாகவும் நம்பப்படுகிறது. இந்த செயல், உடலை ஒரு நிலையான நிலையில் வைத்திருப்பதன் மூலம், ஆன்மாவின் பயணத்திற்கு தடையில்லாத பாதையை உருவாக்குவதாகக் கருதப்படுகிறது. மேலும், இந்து மதத்தில், உடல் ஒரு தற்காலிகமான பொருளாகக் கருதப்படுகிறது, ஆனால் அதற்கு மரியாதை அளிக்கப்பட வேண்டும். கால்களைக் கட்டுவது, உடலுக்கு ஒரு ஒழுங்கான மற்றும் மரியாதைக்குரிய தோற்றத்தை அளிக்கிறது, இது இறுதிச் சடங்குகளின் புனிதத்தன்மையை பராமரிக்க உதவுகிறது.

3. புராண மற்றும் மரபு அடிப்படைகள்

இந்து மதத்தில், இறந்தவரின் உடலை கையாளும் முறைகள் பெரும்பாலும் கர்ம காண்ட மற்றும் கிரியைகள் எனப்படும் மரபுகளால் வழிநடத்தப்படுகின்றன. இவை கருட புராணம் போன்ற நூல்களில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளன. கால்களைக் கட்டுவது, இறந்தவரின் உடலை புனிதமாகவும், ஒழுங்காகவும் வைத்திருக்க உதவுவதாகக் கருதப்படுகிறது. இது, இறந்தவரின் ஆன்மா அமைதியாக அடுத்த கட்டத்திற்கு செல்ல உதவும் ஒரு மரபாகவும் பார்க்கப்படுகிறது. சில பிராந்திய மரபுகளில், கால்களைக் கட்டுவது, உடலில் எஞ்சியிருக்கும் எந்தவொரு எதிர்மறை ஆற்றலையும் கட்டுப்படுத்துவதற்கு உதவுவதாக நம்பப்படுகிறது. இது ஆன்மாவின் பயணத்தை தடைகள் இல்லாமல் செய்ய உதவும் என்று கருதப்படுகிறது.

4. பிராந்திய மற்றும் கலாச்சார வேறுபாடுகள்

இந்து மதத்தில், இறுதிச் சடங்குகள் பிராந்தியத்திற்கு பிராந்தியம் மாறுபடும். சில இடங்களில், கால்களை மட்டுமல்லாமல், கைகளையும் கட்டுவது வழக்கம். இது பயன்படுத்தப்படும் கயிறு அல்லது துணியின் வகையிலும் மாறுபடலாம். உதாரணமாக, தென்னிந்தியாவில், பருத்தி கயிறு அல்லது வெள்ளைத் துணி பயன்படுத்தப்படலாம், இது புனிதத்தின் அடையாளமாகக் கருதப்படுகிறது. வட இந்தியாவில், இந்த முறைகள் சற்று வேறுபடலாம், ஆனால் நோக்கம் ஒரே மாதிரியாக இருக்கும்.

5. நவீன காலத்தில் மாற்றங்கள்

நவீன காலத்தில், குறிப்பாக நகர்ப்புறங்களில், இறுதிச் சடங்கு முறைகள் எளிமையாக்கப்பட்டுள்ளன. இருப்பினும், கால்களைக் கட்டும் பழக்கம் பல இந்து குடும்பங்களில் தொடர்ந்து பின்பற்றப்படுகிறது, ஏனெனில் இது மரபு மற்றும் ஆன்மீக முக்கியத்துவத்தை பிரதிபலிக்கிறது. சில சமயங்களில், இந்த செயல் உடலை எளிதாக கையாளுவதற்காக மருத்துவமனைகளில் அல்லது மயானங்களில் மருத்துவ காரணங்களுக்காகவும் செய்யப்படுகிறது.

இறுதியாக..

இந்து மத மரபுகளில் இறந்தவரின் கால்களைக் கட்டுவது, நடைமுறை, ஆன்மீக மற்றும் மரபு காரணங்களின் கலவையாகும். இது உடலை ஒழுங்காக வைத்திருப்பதற்கும், ஆன்மாவின் பயணத்தை எளிதாக்குவதற்கும், இறுதிச் சடங்குகளின் புனிதத்தன்மையை பராமரிப்பதற்கும் உதவுகிறது. இந்த பழக்கம், இந்து மதத்தின் ஆழமான தத்துவத்தையும், மரணத்திற்கு அளிக்கப்படும் மரியாதையையும் பிரதிபலிக்கிறது. இந்த மரபு, காலத்திற்கு ஏற்ப சிறு மாற்றங்களை அனுபவித்தாலும், அதன் முக்கியத்துவம் இன்றும் தொடர்கிறது. நம்பிக்கைகள் மற்றும் பிராந்திய மாறுபாடுகளைப் பொறுத்து இந்த விளக்கங்கள் மாறலாம், ஆனால் பொதுவாக இந்த பழக்கத்தின் நோக்கம் இறந்தவருக்கு மரியாதை செலுத்துவதும், ஆன்மாவின் பயணத்தை மரியாதையுடன் வழியனுப்புவதுமாகும்.