பிரணவ் மோகன்லாலின் தரமான சம்பவம்... மிரள வைக்கும் ‘டைஸ் ஐரே’..! முழு விமர்சனம் இதோ

'பிரம்மயுகம்' படத்தின் இயக்குனர் ராகுல் சதாசிவன் இயக்கத்தில் பிரணவ் மோகன்லால் நடித்துள்ள ‘டைஸ் ஐரே’ திரைப்படத்தின் முழு விமர்சனத்தை இந்த தொகுப்பில் பார்க்கலாம்.

Dies Irae Movie Review

ராகுல் சதாசிவனின் 'பூதகாலம்' மற்றும் 'பிரம்மயுகம்' படங்கள் பார்வையாளர்கள் மற்றும் விமர்சகர்களிடையே பெரும் பாராட்டைப் பெற்றதால், 'டைஸ் ஐரே' படத்திற்கும் சினிமா ரசிகர்கள் மத்தியில் நல்ல எதிர்பார்ப்பு இருந்தது. அந்த எதிர்பார்ப்புகளை எல்லாம் பூர்த்தி செய்யும் ஒரு படமாகவே ராகுல் சதாசிவன், பிரணவ் மோகன்லாலை நாயகனாக வைத்து இயக்கிய 'டைஸ் ஐரே' அமைந்துள்ளது. 'கோபத்தின் நாள்' என்று பொருள்படும் 'டைஸ் ஐரே' என்ற லத்தீன் வார்த்தை பார்வையாளர்களிடையே ஆர்வத்தைத் தூண்டியது. இறந்தவர்களுக்காகப் பாடப்படும் ஒரு லத்தீன் கவிதைதான் 'டைஸ் ஐரே'. இது கிரிகோரியன் கத்தோலிக்க பாதிரியார்களால் உருவாக்கப்பட்ட ஒரு பிரார்த்தனைப் பாடல்.

டைஸ் ஐரே படத்தின் கதை

அமெரிக்காவில் தந்தையுடன் சேர்ந்து தொழில் செய்துவரும் கட்டிடக் கலைஞரான ரோஹன் (பிரணவ் மோகன்லால்), சில நாட்கள் விடுமுறைக்காக ஊருக்கு வருகிறார். அப்போது, கல்லூரியில் அவருடன் படித்த ஒரு பெண் தற்கொலை செய்துகொள்கிறார். அதைத் தொடர்ந்து நடக்கும் சம்பவங்களே படத்தின் கதை. ஒரு உயர்குடி குடும்பத்தைச் சேர்ந்த, வாழ்க்கையை எப்போதும் கொண்டாட்டமாக வாழும் ரோஹன் என்ற கதாபாத்திரத்தின் வாழ்க்கை மற்றும் சூழ்நிலைகளுக்கான அணுகுமுறையை முதல் சில நிமிடங்களிலேயே இயக்குனர் தெளிவுபடுத்துகிறார். பயம் என்ற உணர்வு, ஒரு மனிதன் எதிர்கொள்ளும் சூழ்நிலைகளுக்கான எதிர்வினையின் பிரதிபலிப்பு என்ற ஒரு சிந்தனையை இப்படம் முன்வைக்கிறது.

மெதுவாக தொடங்கி, மெல்ல வேகம் பிடித்து, கிளைமாக்ஸை அடையும்போது, மரண பயத்தின் உச்சக்கட்டத்திற்குப் படம் பார்வையாளர்களை அழைத்துச் செல்கிறது. தனது முந்தைய படங்களிலிருந்து மாறுபட்டு, பாரம்பரியமான திகில் கூறுகளை 'டைஸ் ஐரே' படத்தில் ராகுல் சதாசிவன் பயன்படுத்தியிருப்பதைக் காண முடிகிறது. துர்மரணம், பழிவாங்குதல், பில்லி சூனியம், மோட்சம் அடையாத ஆவி என சமூகத்தில் நிலவும், நாம் கண்டும் கேட்டும் பழகிய பல கூறுகள் படத்தில் வெளிப்படையாகத் தெரிகின்றன. ஆனால், அவற்றை இயக்குனர் எப்படி அணுகியிருக்கிறார் என்பதுதான் 'டைஸ் ஐரே' படத்தின் வெற்றி.

டைஸ் ஐரே விமர்சனம்

முக்கியமாக இரண்டு கதாபாத்திரங்கள் கதையை முன்னோக்கி நகர்த்தினாலும், அவர்களுடன் இணைந்திருக்கும் மற்ற கதாபாத்திரங்களும் அவர்களின் உணர்வுகளும் படத்தின் கதைப் போக்கைக் கட்டுப்படுத்துகின்றன. எதிர்பாராத ஒரு மரணம், குடும்பத்திலும், இறந்தவருடன் நெருக்கமாக இருந்த மற்றவர்களிடமும் எப்படி ஒரு தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது என்பதைப் படம் சொல்கிறது. அருண் அஜிகுமார் நடித்த தம்பி கதாபாத்திரத்தை மரணம் வேட்டையாடுவது போல ரோஹனையும், பக்கத்து வீட்டுக்காரரான மது என்ற கதாபாத்திரத்தையும் வேட்டையாடுவதில்லை. மூவரும் மூன்று விதமான அனுபவங்களையே சந்திக்கிறார்கள்.

ஆனால், படத்தின் ஒரு கட்டத்தில் இவர்களில் பலரது உணர்வுகள் ஒரே தளத்தில் செயல்படுகின்றன. பிரணவ் மோகன்லாலின் பிரமாதமான நடிப்புதான் படத்தின் மிகப்பெரிய பலம். மிக நுட்பமான பல உணர்வுகளை பிரணவ் வெளிப்படுத்துவது அற்புதமாக உள்ளது. பயத்தை நடித்து வெளிப்படுத்தினால் மட்டுமே அது பார்வையாளர்களுக்கும் கடத்தப்படும், அந்த விஷயத்தில் பிரணவ் நிச்சயம் கைதட்டலுக்குரியவர். பிரணவின் திரைப்பயணத்திலேயே மிகச்சிறந்த கதாபாத்திரம் மற்றும் படம் 'டைஸ் ஐரே' என்பதில் சந்தேகமில்லை. அந்த அளவிற்கு பிரமாதமாக பிரணவ் இந்தப் படத்தில் ரோஹன் என்ற கதாபாத்திரமாக மாறியிருக்கிறார்.

டைஸ் ஐரே எப்படி இருக்கு?

பிரணவுடன் சேர்த்து குறிப்பிட வேண்டிய நடிப்பு, கான்ட்ராக்டராக வந்த மதுசூதனன் போட்டியுடையது. படத்தின் விறுவிறுப்பை உயர்த்துவதில் இந்தக் கதாபாத்திரம் ஆற்றிய பங்கு சிறியதல்ல. வாழ்க்கையில் அடையாளச் சிக்கல்களால் தவிக்கும் மதுவின் கதாபாத்திரம் சிறப்பாக வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. அவரது முடிவுகளும் படத்தில் பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளன. குறைந்த நேரமே திரையில் வந்த அர்ஜுன் அஜிலாலும் தனது பகுதிகளைச் சிறப்பாகச் செய்துள்ளார்.

ஒரு கண்ணாடி, வெற்று இடங்கள், காற்று, மனிதனின் எண்ணங்கள், நிசப்தம், சுத்தமான மற்றும் அசுத்தமான வீடு எனப் பல கூறுகள் பயத்தின் அடையாளங்களாக இந்தப் படத்திலும் வந்து செல்கின்றன. பயம் என்ற உணர்வையும் தாண்டி, நமது சிந்தனைகளை வேட்டையாடும், மரத்துப்போகச் செய்யும் ஒரு தளத்திற்குப் படம் இறுதியில் பார்வையாளர்களை அழைத்துச் செல்கிறது. மதுசூதனன் போட்டி, சைஜு குரூப் நடித்த டாக்டர் ஜார்ஜ் ஆகியோரின் பாத்திர வடிவமைப்பு நுட்பமான பல குறிப்புகளையும் தொடர்ச்சிகளையும் தருகிறது.

டைஸ் ஐரே ரிவ்யூ

ஷெஹ்னாத் ஜலாலின் ஒளிப்பதிவு படத்தின் மற்றொரு முக்கிய அம்சம். பகல் வெளிச்சத்திலிருந்து மர்மமான இருட்டிற்குப் படம் பயணிப்பது அற்புதமாக உள்ளது. அதனுடன் கிறிஸ்டோ சேவியரின் பின்னணி இசையும் சிறப்பாக இருந்தது. கிளைமாக்ஸில் கிறிஸ்டோ செய்திருக்கும் பின்னணி இசை மட்டுமே அவரது திறமையை உணரப் போதுமானது. சில இடங்களில் காதைப் பிளக்கும் வகையிலான பின்னணி இசை இருந்தாலும், ஒட்டுமொத்தமாகப் படத்தின் உணர்வையும் அதன் தன்மையையும் உயர்த்துவதில் கிறிஸ்டோ ஆற்றிய பங்கு சிறியதல்ல.

'பிரம்மயுகம்' படத்திற்குப் பிறகு ஜோதிஷ் சங்கர் - ராகுல் சதாசிவன் கூட்டணி இணைவதால், தயாரிப்பு வடிவமைப்பு சிறப்பாக இருக்கும் என்ற எதிர்பார்ப்பு படத்தின் அப்டேட்களிலிருந்தே தெரிந்தது. அதற்கு நியாயம் சேர்க்கும் தயாரிப்பு வடிவமைப்பைத்தான் ஜோதிஷ் சங்கர் படத்திற்காகச் செய்துள்ளார். திகில் த்ரில்லர் படங்களை மட்டுமே தயாரிப்பதற்காக உருவாக்கப்பட்ட நைட் ஷிஃப்ட் ஸ்டுடியோஸின் மூன்றாவது படம் நிச்சயமாகப் பார்வையாளர்களைத் திருப்திப்படுத்தும் ஒரு சினிமா அனுபவமாகவே உள்ளது.